W dawnych peryferyjnych dzielnicach Madrytu, obecnie wchłoniętych przez centrum miasta, często można było znaleźć w parterach budynków mieszkalnych miękkie pomieszczenia przemysłowe. Nowe parki przemysłowe z dala od centrum miasta, oferujące lepsze warunki i logistykę, opróżniły większość tych pomieszczeń, które pozostawały puste przez lata, aż do momentu, gdy presja rosnących cen mieszkań stała się tak silna, że konieczne stało się przekształcenie tych pomieszczeń na cele mieszkalne. Obecny projekt wpisywał się w ten trend, w ramach którego pierwotne przestrzenie zostały podzielone na mniejsze, przystępne cenowo jednostki mieszkaniowe. Powierzchnie dzienne pozostawiono na parterze, natomiast sypialnie umieszczono na antresolach. Cała fasada została przeszklona, aby wprowadzić światło do dość głębokich pomieszczeń, ale w dolnych częściach dodano perforowane płyty stalowe, aby nadać im intymności. Dzięki takiej estetyce uzyskano wysoki kontrast pomiędzy dolną zazdrością a górnym przeszkleniem. Wnętrza są proste dzięki polerowanym betonowym chodnikom oraz czystym białym podłogom i sufitom, które przypominają o stonowanej poprzedniej siedzibie.